çocuk
kralı öldürdük diyelim ömer
eksilmeyi
nasıl başarır yeniden
bu
kadın ki kesilmiş işaretli yerinden
ya
tövbesinden korkan bu adam
mümkün
müdür artık kurtulması
soyu
tükenmiş bir günahın
kokusuz lanetinden
çocuk
kralı öldürdük diyelim ömer
yuvarladık
kanlı kellesini
zigguratın
merdivenlerinden
sırtımızda bir çuval bilinç
bataklıkta usta ayaklarımız
ve
safımızda dövüşür sandığımız hayaletler
masum
kılar mı bunca dudak tiryakisini
kan
kurusa bile kurur mu bu iltihap
bu
irin bu nekre bu ciret bu cerahat
kurusa
da geçer mi ten fotoğraflarından
bir
çırpıda göze sinen tiksinti
sabır
taşkınında bir asil suikast
çocuk
kralı öldürdük diyelim ömer
ölü
dillerin dölünden kaç nesil
bir
varmış bir yokmuş diye değil
başlamamakla
başlıyor bu masal
bak
artık sormuyor stajyer avukat
yaşamaya
başladım mı diye
çorba
dağıtıyor hafta sonları evsizlere
modası
geçmez garibanda
sahicilik minör ve garanti
sahicilik minör ve garanti
kocanır
koca bir ömür de nasılsa
kara
bakır şiirlerle
başlamamakla
başlıyor bu masal
bekarlar
bir emir bekliyor dağınık kaderlerinden
al
al
masalı ilkin kendi tadıyor çocuk sahipleri
okulu
bırakan çocuklar masalı bırakmıyor
al
al
bırakmıyor
başlasın bakirelerin ladesi
“israfil
beklemede!” diyor zurnacı kahvede
al
al
başlamamakla
başlıyor bu masal
devleti
saçma bulunca halkın dostları
saçma buluyor devlet halkın etinde
al
al
çocuk
kralı öldürdük diyelim ömer
diyelim
ki anladık sakatatçının neşesini
diyelim
ki değişmeye geldi kaygı nöbetini uzak dostlar
diyelim
ki gece boyu ağrımıza giden ne varsa yersiz
diyelim
ki hepsi unutuldu küçük hataların
diyelim
ki kalmadı aleyhimize delil
diyelim
ki sonunda suçlandık gönlümüzdeki suçla
diyelim
ki haklı çıktı çileci günlerimizden kalan gurur
yine
senin gibi yetim kalacak sözlerimiz